Ιστορία και όραμα
Ιστορικό
Το Σεπτέμβριο του 1957, η δασκάλα, Βασιλική Καραχάλιου, ίδρυσε το σχολείο μας, έχοντας ως οδηγό τις Πλατωνικές και Αριστοτελικές απόψεις περί παιδείας.
Κυρίαρχες έννοιες σε αυτό το εγχείρημα ήταν «η αρετή, η αγωγή, η παιδεία, ο πολιτισμός» με στόχο τη διαμόρφωση ολοκληρωμένων προσωπικοτήτων, που θα διακριθούν για το ήθος, θα προοδεύσουν και θα διαπρέψουν στη ζωή τους.
Τον πρώτο χρόνο, το σχολείο μας λειτούργησε ως μονοθέσιο Δημοτικό και με την πάροδο του χρόνου αναπτυσσόταν, για να δημιουργηθεί σήμερα μία ολοκληρωμένη σχολική μονάδα, η οποία περιλαμβάνει Παιδικό Σταθμό, Νηπιαγωγείο, Δημοτικό και Γυμνάσιο σε τρία ανεξάρτητα κτίρια.
Τόσα χρόνια, βήμα το βήμα, από την προσχολική ακόμη ηλικία, μέχρι και το Γυμνάσιο, το σχολείο μας διαμορφώνει άριστους μαθητές, ανθρώπους με αξίες και εφόδια.
Mε δεδομένους στόχους την αρμονική ψυχοσωματική ανάπτυξη του παιδιού μέχρι και την ηλικία της πρώτης εφηβείας, την ορθή ανάπτυξη της προσωπικότητας του, την πνευματική του καλλιέργεια και τις γερές μαθησιακές βάσεις προχωράμε μαζί και σας περιμένουμε να μας εμπιστευτείτε, όπως πάντα, το δικό σας παιδί.
Το Εκπαιδευτικό μας Όραμα
με αφετηρία τη γνώση και προορισμό την επιτυχία.
Αγαπητοί γονείς,
Το σχολείο μας προσφέρει στο παιδί μια διαφορετική ψυχοπαιδαγωγική διδακτική προσέγγιση.
Στοχεύουμε να παραμείνουμε ένα σχολείο που προσφέρει ουσιαστική γνώση με αποτελεσματικές μεθόδους διδασκαλίας.
Πιστεύουμε σε μια αγωγή του παιδιού περισσότερο ανθρωπιστική, καλλιεργώντας το ομαδικό πνεύμα και ενισχύοντας την αίσθηση προσφοράς στο σύνολο.
Γαλουχώντας τα παιδιά με τις διαχρονικές ελληνικές αξίες, τα οδηγούμε ώστε να ανταπεξέλθουν με επιτυχία στις απαιτήσεις της παγκοσμιοποιημένης εποχής μας.
Τι είναι παιδεία κατά τον Μπρετόν:
“Παιδεία δεν είναι τα πτυχία μας, αλλά η αισθητική μας. Ο τρόπος με τον οποίο συνομιλούμε, φλερτάρουμε, περπατάμε στο δρόμο, κρατάμε την πόρτα να περάσει ο άγνωστος στο ασανσέρ.
Παιδεία είναι οι λέξεις μας, η διακριτικότητά μας, η ελευθερία μας, τα όρια της ελευθερίας μας, η μουσική που ακούμε, η γλώσσα του σώματός μας, το πόσο αγαπάμε να μαθαίνουμε, να αλλάζουμε, να διαβάζουμε σαν να είμαστε κάθε φορά άγραφα χαρτιά.
Παιδεία είναι η ταπεινότητα αλλά και η επιμονή στις αξίες μας, το ότι δεν είμαστε προς πώληση, το ότι σεβόμαστε τον άνθρωπο, το παιδί του άλλου, την κυρία που καθαρίζει το γραφείο μας, τον κύριο που καθαρίζει το πάρκο στο οποίο βγάζουμε βόλτα το σκύλο μας, την κοπέλα στο ταμείο.
Παιδεία είναι η μεγαλοψυχία μας, το να ποτίσουμε μια άγνωστη γλάστρα, το να φροντίζουμε την πίσω όψη του σπιτιού μας.
Παιδεία είναι το να προστατεύουν τα χέρια μας τον αδύναμο, να τα βάζουν με το θηρίο.
Παιδεία είναι το πόσο μπορούμε να έρθουμε απέναντι στο σύστημα και στους συστημικούς, παιδεία είναι η γενναιότητα και η ευθύνη.
Παιδεία είναι το να διαλέγεις τον δύσκολο δρόμο της αξιοπρέπειας, της μοναξιάς και συνάμα να καίγεται το μέσα σου για το κοινό καλό. Για το ωραίο και τη σωτηρία του.”
Τελικά, με ένα λόγο, Παιδεία είναι το να είσαι "άνθρωπος" και να εκπέμπεις, να σκορπίζεις, να μοιράζεις, να μοσχοβολάς " ανθρωπιά ".
